Kukły

pełna recenzja tutaj -> https://rysava-czyta.blogspot.com/2024/05/recenzja-15-kuky-maciej-siembieda.html

Kolejna dobra powieść Macieja Siembiedy, choć na pewno nie zostanie ona moją ulubioną z cyklu o prokuratorze Jakubie Kani.
Choć to czwarty tom, to ponieważ akcja cofa nas około dwadzieścia lat przed pierwszą częścią, bezproblemowo możecie zacząć od tej książki swoją przygodę z Kubą Kanią.
Interesująca zagadka kryminalno-historyczna, bardzo ciekawe połączenie ze sobą średniowiecza z nazistowską mitologią oraz zabobonami, a całość znajduje swoje rozwiązanie w szalonej Polsce lat 90. XX wieku.
Na minus dla mnie wątki podchodzące już praktycznie pod sciene-fiction, choć zdaję sobie sprawę, że to moja preferencja i dla wielu osób będzie to pewnie stanowiło największy plus całej książki.
Ja Siembiedę polecam zawsze, bo jego twórczość to świetna rozrywka dla wszystkich miłośników literatury w stylu Dana Browna lub Steve’a Berry’ego.

pełna recenzja tutaj -> https://rysava-czyta.blogspot.com/2024/05/recenzja-15-kuky-maciej-siembieda.html

Kolejna dobra powieść Macieja Siembiedy, choć na pewno nie zostanie ona moją ulubioną z cyklu o prokuratorze Jakubie Kani.
Choć to czwarty tom, to ponieważ akcja cofa nas około dwadzieścia lat przed pierwszą częścią, bezproblemowo możecie zacząć od tej książki swoją...

Pierwsza książka M. Siembiedy, jaką przeczytałam. Na podstawie wielu przychylnych recenzji spodziewałam się czegoś bardziej serio niż przygody sympatycznego (takim przymiotnikiem jest on określany) prokuratora i zniewalająco pięknej Niemki. O ile zmagania Kuby Kani są po kolei relacjonowane i czytelnik śledzi jego ruchy, włącznie z jazdą malowniczą ścieżką rowerową, o tyle motywy działań dociekliwej pani dziennikarz są przed nim zakryte niemal do ostatnich stron. Ursula F. spotyka się z żulem, bo czegoś się o nim dowiedziała, on mówi jej o sprawach, o których nie wiedziała, dlatego jedzie na spotkanie z profesorem biochemii. A potem postanawia dołączyć do prokuratora „węszącego” na Śląsku – i czytelnik też nie wie, dlaczego. Nie mam cierpliwości do takich rozwiązań, a i moje zaufanie do autora spada.
Miałam wrażenie, że czytam przygodówkę w stylu „Pana Samochodzika”, a nie kryminał, w którym akcja płynie wartko. Po lekturze całości jestem rozczarowana, nawet jeśli historyczne smaczki były całkiem apetyczne, a opisy Gdyni – bardzo zajmujące i ciekawe. Miałam dać 6 gwiazdek, ale z racji zakończenia (nieco nielogicznego i dziwnego) daję 5. Mogę zrozumieć, że pisarza goniły terminy, musiał oddać tekst i nie miał na pisanie tyle czasu, ile chciał i potrzebował. Co może być tylko przestrogą przed oddawaniem tekstu do druku, zanim nie zostanie porządnie zredagowany.

Pierwsza książka M. Siembiedy, jaką przeczytałam. Na podstawie wielu przychylnych recenzji spodziewałam się czegoś bardziej serio niż przygody sympatycznego (takim przymiotnikiem jest on określany) prokuratora i zniewalająco pięknej Niemki. O ile zmagania Kuby Kani są po kolei relacjonowane i czytelnik śledzi jego ruchy, włącznie z jazdą malowniczą ścieżką rowerową, o tyle...

Przeplatanie opowieści z tak wieloma historycznymi wydarzeniami jest godne podziwu i mocno charakterystyczne dla autora Macieja Siembiedy. Jednak historia Kukieł po wciągającym początku stawała się dla mnie stopniowo coraz mniej angażująca. Dla fanów autora.

Przeplatanie opowieści z tak wieloma historycznymi wydarzeniami jest godne podziwu i mocno charakterystyczne dla autora Macieja Siembiedy. Jednak historia Kukieł po wciągającym początku stawała się dla mnie stopniowo coraz mniej angażująca. Dla fanów autora.

Oczywiście świetna książka, świetnie napisana, ciekawa fabuła i świetny młody Jakub Kania

Oczywiście świetna książka, świetnie napisana, ciekawa fabuła i świetny młody Jakub Kania

Świetna - ciekawa i dowcipna.

Świetna - ciekawa i dowcipna.

Jak zwykle u Siembiedy dużo bon motów i zagmatwanych sytuacji.
Sama opowieść - jak zwykle na tle historycznym dobra, choć nie powala, trochę mnie nawet irytowała, jak mi się wydawało infantylnością (wiedźmy, magia, nadprzyrodzone zjawiska, hibernacja),ale okazało się, że siarkowodór ma faktycznie nadzwyczajne działanie - "polega na spowolnieniu metabolizmu, dzięki czemu organizm przez krótki czas zużywa mniej niezbędnego do przeżycia tlenu." Wtedy opisana historia zaczęła mi się spinać w logiczną całość.
Lubię tego autora za lekkość pióra.

Jak zwykle u Siembiedy dużo bon motów i zagmatwanych sytuacji.
Sama opowieść - jak zwykle na tle historycznym dobra, choć nie powala, trochę mnie nawet irytowała, jak mi się wydawało infantylnością (wiedźmy, magia, nadprzyrodzone zjawiska, hibernacja),ale okazało się, że siarkowodór ma faktycznie nadzwyczajne działanie - "polega na spowolnieniu metabolizmu, dzięki czemu...

Lubię Siembiedę. I tym razem mnie nie zawiódł. Niebawem biorę się za kolejny tom🙂

Lubię Siembiedę. I tym razem mnie nie zawiódł. Niebawem biorę się za kolejny tom🙂

Na wstępie zaznaczę, że opinia zawiera fragmenty, które mogą zostać uznane za spojlery.
"Kukły" Macieja SIembiedy to jak w przypadku każdej książki autora splot fikcji i prawdziwych wydarzeń historycznych. Tym razem opowieść zaczyna się 1997 roku i cofa się do początków II WŚ. Jakub Kania jako młody asesor w gdańskiej prokuraturze rejonowej natrafia na pewien trop, który wiedzie do zapomnianej zbrodni popełnionej w Gdańsku. Nie wie jednak, że odkryta prawda może wywołać niepokój wpływowych ludzi, dla których odkrycie burzy dalekosiężne plany. Jednocześnie wyciągnięty przez młodego Kanię temat budzi zainteresowanie dziennikarki Niemieckiego "Die Ziet", dla której odkrycie może być kamieniem milowym w prowadzonym śledztwie dziennikarskim, które dotyczy bardzo wpływowej organizacji działającej w powojennych Niemczech. Dużo tutaj ciekawostek historycznych z okresu II Wojny właśnie, jak chociażby specjalna jednostka SS oddelegowana do prowadzenia dokumentacji na temat czarownic. Fantastyka? A jednak w III Rzeszy jak się okazuje wiedźmy budziły wysoki poziom zainteresowania oddanych Hitlerowi ludzi. Mam wątpliwości do jednego uproszczenia fabularnego i samego zakończenia. Jeśli chodzi o to pierwsze to powiem tylko, że kluczowa osoba dla fabuły książki rzekomo współpracowała po wojnie z osobą powiązaną ze zbrodnią, która dotyczy rodziny Kani. Nie ukrywam, że zaciekawił mnie ten wątek, który w pewnym sensie popycha fabułę do przodu a nie jest rozwinięty ani wcześniej, ani później. Trochę szkoda, bo liczyłem na rozwinięcie tej kwestii. Samo zakończenie rozczarowało mnie kompletnie. Mam wrażenie, że zabrakło logicznych wytłumaczeń dlaczego pewni bohaterowie zachowali się w taki sposób i moim zdaniem wyszło średnio wiarygodnie. Doceniam jak zwykle za język i niezwykle umiejętne splatanie ciekawostek historycznych z sensacyjną intrygą, ale przy "Kukłach" czegoś mi zabrakło. Niemniej po mocno średnim "Wotum", które mnie nie porwało, tak w przypadku "Kukieł" jest lepiej. Nie jest to moje pierwsze spotkanie zarówno z Kanią, jak i z samym autorem i wiem, że potrafi domykać wiarygodnie wątki, tutaj coś ewidentnie się wymsknęło spod kontroli.

Na wstępie zaznaczę, że opinia zawiera fragmenty, które mogą zostać uznane za spojlery.
"Kukły" Macieja SIembiedy to jak w przypadku każdej książki autora splot fikcji i prawdziwych wydarzeń historycznych. Tym razem opowieść zaczyna się 1997 roku i cofa się do początków II WŚ. Jakub Kania jako młody asesor w gdańskiej prokuraturze rejonowej natrafia na pewien trop, który...

Trochę lepsze od ,, Wotum" ale to nie sztuka. Fabuła szczególnie pod koniec naciągana i absurdalna, a postacie jak z wycinanki.

Trochę lepsze od ,, Wotum" ale to nie sztuka. Fabuła szczególnie pod koniec naciągana i absurdalna, a postacie jak z wycinanki.

Książki Macieja Siembiedy to prawdziwe perełki

Książki Macieja Siembiedy to prawdziwe perełki